İnsan odaklı her şeyden kaçan bir kitap gibi düşünebiliriz Doğal Roman’ı. Başı sonu olmayan (insanın da doğumunu ve ölümünü hatırlayamayacağı için romanında da belli bir başlangıç ve son yaratmak istememiş) karmakarışık kurgusuyla, zamanı istediği gibi eğip bükmesiyle, hüznü ve neşeyi aynı anda hissettirebilmesiyle Gospodinov bambaşka bir okuma deneyimi yaşattı bana. Biten bir evlilik, sinekler, tuvaletler, bitkiler birbirinden alakasız her şey karmakarışık bir biçimde, kelime oyunlarıyla, hayal ve gerçeğin harmanlaması ve ara sıra da iğneliyici bir dille yazılmış bu kitap çok başarılıydı.