Buna nasıl tahammül ediyorlar? Her günü pes etmeden, umutsuzluğa kapılmadan, intihar etmeden, hatta siyaset tartışmaya devam ederek nasıl atlatıyorlar?
Esir düştüm çöllerde
Sen yoksun hiç bir yerde
Gözüm hep sende
Sense uzaklarda
Aramdığım yer kalmadı
Artık sende
Neredesin, ne kadar uzaklardasın
Ruhuma o kadar yakınsın ki
Aldığım her nefestesin
Gel çıksın aradan mesafeler
Geleceksen gel ömür kalmadı artık...
Ölümün bilinmezliğine kapı aralamaktansa var olan düzen içerisinde kalıp yaşananlara tahammül etmek, yeri geldiğinde de itiraz etmek ,zaman içerisinde hayata alışıp yaşamaya devam etmek insana daha cazip gelir…
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.