Dalları kar yüklü yüksek kavak ağacı mavimsi karanlıkta kefene bürünmüş dev gibi dikiliyordu karşımda. Kederli, hüzün dolu duruşundan benim gibi o da yalnızlığın acısını biliyor gibiydi. Uzun zaman gözlerimi ayıramadım kavaktan.
Sayfa 50 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.