Bu hususla ilgili olarak öne sürülen bir başka yaklaşım tarzı da şöyledir: Allah'ın Arş'a istivâ etmesi, insanların anlaması için kullanılmış, O'nun bütün kâinâtın padişahıvolduğunu belirten sembolik bir ifadedir. İnsanlar, yöneticiyi padişah olarak düşünürler. Padişah tahta oturup, ülkesini yönetir. Allah da bütün kâinatın yaratıcısı ve yöneticisidir. Padişahın tahta oturması, her zaman gerçekten tahta oturduğu anlamına gelmeyip, yönetim yetkisini eline alması manasına da gelir. Nasıl padişah tahta oturup ülkesini yönetirse, kâinâtın hâkimi olan merhametli Allah da, tahtından kâinâtı yönetmektedir. Bu ifadeden, Allah'ın fiilen maddî bir tahta oturmuş olduğunu düşünmek doğru değildir. Bunun anlattığı mana Allah'ın, kâinâtın tek hâkimi, tek yöneticisi olduğudur. (Süleyman Ateş, Yüce Kur'ân'ın Çağdaş Tefsiri, V, 423).