Hatice'sine olan aşkına hayran olduğum, eşinin vefatından sonra hüznü hayatının başrolü olan Şükrü Erbaş'ın şiirlerinde, herkesin kendinden bir parça bulacağını düşünüyorum. Çünkü etrafı ne kadar kalabalık olursa olsun herkes biraz yalnızdır. Şairin aşkına olan özlemi, hayat arkadaşının yokluğunun tasviri muazzam bir anlatım gücüyle buluşunca ortaya bu güzel şiir kitabı çıkıveriyor. Gönül ister ki böylesine hüzün dolu şiirlerde kendimizden iz bulamayalım fakat hayat kimse için o kadar da mükemmel değildir ve de olmayacaktır. Dileğimiz bulunduğumuz anın tadını çıkarabilen bireyler olarak hayatta var olabilmektir. İlgili olan herkese tavsiyemdir.
