Tabakta kalan son pirinç tanesi gibi, benim arkamdan da ağlamaz kimse..
·
599 görüntüleme
Tutunurken benim ellerimi bırakmak zorunda mıydı?
Ülkemiz: üç tarafı denizlerle çevrili içi yalnızlıklarla dolu bir kara parçasıdır.
Ayrıca ülkemizde en gelişmiş spor dalı karşılıksız sevmektir
Yalan yok içten içe hayatım boyunca ben hep ölmeyi istedim. Bazen durur düşünür, yaşıyor olmanın ne kadar saçma olduğunu fark ederdim. Size olmuyor mu ya, yaşamak ağır gelmiyor mu? Hayat böyle sırtınıza bir kambur gibi binmiyor mu? Bana oluyor. Düşün ki altı milyar insan var dünyada, peki bana ne gerek var? Gerek yok.
Hepimiz unutulmak için yaratılmadık mı?
Bir kalbiniz vardı, onu hatırlayın..
Sevdikçe batıyoruz..
Bence insan delirecekse aşktan falan delirmeli. Böyle boktan çocukluk hatıraları yüzünden değil. Hayır bunun ne romanı yazılır, ne filmi çekilir ben ona yanıyorum.
Ya zaman da bize bırakıyorsa
Bu hayat böyle işte albayım. İnsana yürümeyi öğretiyorlar ama kimse yolu göstermiyor..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.