Seni yakın bir köye yerleştirip gittiler. Tarih hocası, kimseyi kovmadıklarını söylesin sana bakalım. Lübnan’ın güneyinde mülteci olarak yardım kurumlarından aldığın yemeğini yiyip geri döneceğin günü bekliyorsun. Lübnan’ın güneyinde hayatında ilk kez vatanın ne demek olduğunu anlıyorsun. Ellerinin arasından kayıp giden şeydir o, dönüşünü beklediğin.
Bir iki sene sonra kaybolan o şeye döndüğünde ise, bir de bakarsın ki kaybolan sensin.
Sayfa 30 - Mahmud Derviş, Gazze İçin Sessizlik: Alışılagelmiş Hüznün Günlüğü, Özgür Yayınları, 1. Baskı, Mayıs 2009, s.30 (Yazılış Tarihi: 1973)Kitabı okudu
·
14 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.