Gönderi

Utanç
Bir ev sahibi olmayı en çok kaderimde yalnızlık olduğuna inandığım için istedim. Hep dolu oldu bu ev, arkadaşlarla doldu. Boşaldığındaysa her gece, her metrekaresinde korktum bu evin. Yine de hayatıma birinin girebileceğine, girdiğinde kalabileceğine, onun varlığına, kokusuna, kımıltısına, sesine soluğuna alışabileceğime ihtimal vermedim.
Sayfa 168Kitabı okudu
·
89 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.