Gönderi

VII
Köprünün üzerinde duruyordum geçende, karanlık geceye bürünmüş. Uzaklardan bir ezgi duyuluyor ve altın damlalar yağıyordu titreyen aynası üstüne suyun. Gondollar, ışıklar, musiki, hepsi Esrimiş, yüzüp gittiler alacakaranlığa... Benim ruhum, görünmez parmakların dokunduğu o çalgı, bir barkarol mırıldandı gizlice, binbir renkli mutluluk içinde titreyerek. Duyan oldu mu onu?
·
18 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.