Aşık olurken hiç bir zaman hiç bir şeyine bakmadım. Güzelliği, sesi, eğitimi, varlığı hiç bir şey. Hatta son aşık olduğum kişi yanımdan geçtiğinde kalbimde bir elektiriklenmeye benzer bir şey hissettim, dönüp baktığımda orada o vardı. Yüzüne dahi bakmadım sadece bir histi bu. Onu çoğu kişi güzel bulmazdı. Çok huysuz geçimsiz ve anlaşılması aşırı zor derdi herkes. Ama ben her şeyiyle koşulsuz şartısız kabul etmiştim onu. Her türlü yanlışını eksiğini ve geçmişteki hatalarına kadar kabul ettim, tüm yaralarını sarmak için üstün çaba sarf ettim. Hiç bir şeyi yargılamadım. Ne istiyorsa verdim ve ona dedim ki senden tek beklentim sadece beni sevmen. Bunun dışında tek bir şey bile istemiyorum. İnanın bana oldukça da sıradan bir insandı. Aşk düşündüğünüz gibi bir şey değil, yorumlara baktım ama ya arkadaşlar aşkı tam olarak anlayamamış ya da biraz aşka karşı tepkililer. Sevgi ile karıştırılmaması lazım. Aşk mantık aramaz, herhangi bir koşul gütmez. Ansızın gelir ve hiç bir şeyi sormaz. Ayrıca aşık olduğunuzda o insan size asla sıradan görünmez veya siz sıradan görmüyor öyle aşık oluyorsanız önce aşık olmuşsunuzdur da haberiniz yoktur. Onun dışında kadın bir dünya kurar erkeğe bırakır demiş yazar. Katılmıyorum. Bir dünya kurulacaksa beraber kurulur, ortak bir dil oluşturulur ve ortak bir yaşam üzerine inşa edilir ilişki. Tek bir kişi dünya kurmaya kalkarsa o dünyanın ömrü kısa olur. Birisi kurar diğeri ayak uydurmaya çalışırken parça parça yok olur. Bu tip yorumlar çok fazla gördüm. Her önüne gelen yazar olmaya başladı. Erkekleri çözmüş ya da kadınları tamamen anlamış gibi davranıyorlar. Bazı şeyleri cinsiyetlere indirgemek doğru değil. İnsan olarak bakmak lazım. Her kadın bir değil hepsi farklı ama erkeklerde farklı. İllaki bir cinsiyeti yüceltmek doğru değil. Erkeğinde tek katmanlısı çok katmanlısı var kadınında ve aşk bu katmanlarla hiç ilgilenmez.