İnsan ruhu da tıpkı cennet ve cehennem gibi...Kat kat...Her bir katta bahçeler, azap çukurları, çiçekler ve ateşler vardır..Cehennemine indildikçe kendi kötülüklerin le yüzleşirsin..Mazinin karanlığı bitmez, bir gölge gibi takip eder seni...Söylediğin yalanlar, kırdığın kalpler, kıskançlıklar, haksızlıklar, hainlikler, kötü niyetler dikilir karşına...Bir zamanlar kalpten ettiğin ve sonra bozduğun yeminler ölümsüz hayaletler gibi karşında durur...İşte o vakit anlarsın...İnsan; Ben bunu yapmam dedi mi bir kere...Şeytan, işini gücünü bırakır,Onu yaptırana kadar uğraşır...