“İnsan topluluğunun bir ormandan farkı olmadığını düşündü: Aşağılara inildikçe çeşitlilik artıyordu.”
İtalyan yazar, belgeselci Paolo Cognetti’yi ilk kez okudum. Sekiz Dağ kitabı epey ünlü, filmi de var. Cognetti yılın yarısını İtalyan Apleri’nde geçiren bir yazarmış. Kitapları da otobiyografik ögeler içeren, bu yaşantıyla ilgili kitaplarmış genel olarak.
Kurdun Mutluluğu da böyle bir kitap. Bir dağ yerleşkesinde bir grup insanın yaşantıları anlatılırken, otobiyografik karakteri Fausto öne çıkıyor. Doğanın zorlu koşullarıyla çatışmak yerine onunla uyumlanma, içsel karmaşaları çözümleme izleğinde bir kurgu. Cognetti’nin görsel bir dili var. Dingin, süssüz bir anlatımla atmosferi iyi yaratıyor. Asla ait olmayacağım bir hayata bakmak gibiydi…
Kurdun Mutluluğu #yeldagürlek çevirisiyle @kafkayayinevi ‘neden yeni yayımlandı.