Kitabın başında kahramanın evine 41.yaş gününde bir mektup geliyor ve bu mektup kalbinin her atışını onun için geçirmiş fakat bunu bir türlü hissedemeyen o adam için. O mektup bir çaresizliğin, bir vazgeçişin, bir ölümün sembolü. Mektubun başında bahsettiği çocuk bana Kürk Mantolu Madonna'yı anımsattı. O masum, yakışıklı, çalışkan çocuğun vefat ettiği gün yazmıştı mektubu kadın. Acı acı başı zonklayarak o sevdiği adamın babası olduğunu bilmeden vefat etmişti çocuk... Mektup genel anlamda bir insanı severseniz hangi zorluğa katlanacağınızı onun için hayatınızı nasıl değiştireceğinizi çocuğuna bakmak için kadının neler neler yaptığını anlatıyor. Burada çok bilgi vermek istemiyorum ama o kadının adamla bir gün para karşılığında yatması benim içimi cız ettirmişti. Onu çocukluğundan beri seven, her gününü onun için yaşayan bu kadına bu bir aşağılama, ihanet değil miydi? Bir diğer nokta da kadının evden ayrılırken yazarın ona vazodan beyaz gül vermesiydi, kadın bunu gelenek haline getirmiş ve her doğum gününde göndermişti. Mektubun geldiği gün bu vazoya beyaz gülleri kendi koymuştu artık o beyaz gül gönderen hayatını hep onun için yaşamış, kendinden ikinci bir sen diye bahsettiği çocuğu da vefat eden kadın artık yoktu.

Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Koridor Yayıncılık · 2021225,8bin okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Göktuğ