— Siz, insan değil misiniz?
Ömer'de esrarlı bir gülümseme beliriyor. Uzaktaki bir şeyi görmeğe çalışır gibi ağır ağır başını kaldırarak hafif bir hüzünle mırıldanıyor:
—Kolay mı onu olmak? Onu olmak kolay mı?
Bunu âdeta kendisi için söylemiş gibidir. Sonra, yine eski halini alıyor:
— Fakat yine de gayret etmeli... Yapılacak bir şey kaldıkça kendini ümitsizliğe bırakmamalı...