Kendimi dışarıya attım. Apartmanın kapısından çıkarken Kenan da içeriye giriyordu. Bana hakaretamiz bir selam verdi. Melahat'in aşığı olduğumu o da biliyor. Hülasa bütün mücrimler birbirini tanıyorlar. Cürüm, kolera gibi, evden eve atlıyor. Hepimiz günahlarla simsiyah kesildik. Meğer bu dünyada adalet, gayesine varmakta ne kadar tembel imiş. Namuslu insanları kıskanmaya başladım.
Sayfa 254 - Ötüken Neşriyat, Karakış BasımKitabı okudu
·
40 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.