Bazı şiirleri defalarca okudum. Yanımdakilere de okuttum. O bazı şiirler öyle güzeldi ki...
Beni kitapta kendisine çeken "kuyu" kelimesiydi. Çünkü bu kitaba başlamadan önce Selîm Temo'yu rüyamda görmüştüm. Dayanamayıp yazıp bunu kendisine anlatmıştım. Öyle güzel bir şekilde hem anlatmış hem de bana öğüt vermişti. Sonrasında kitabı okurken bu kadar "kuyu" ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Tuhaf bir şekilde mutlu etti beni.
Artık bir süre şiir okumaya ara vermek en iyisi...
