Bir bulut ne zamandır üstümüzde
Yurt genişliğinde bir bulut kuşun ağırlığında
Nilüferler sularımızda açar bu mevsimsiz
Dolanır ayaklarımıza boğum, boğum
Yapraklarımızda leş sinekleri uçuşa hazır
Göz, göz oyulmuş gözlerimiz, biz körüz
Göz çukurlarımızda radarlar fırıl, fırıl döner
Körüz, el yordamıyla yaşıyoruz bu yüzden
Yeni körler peydahlarız uyur uyanır
Ayakaltından eziledursun karınca sürüleri
Ezenlerle bir olmuş yaşıyoruz ne güzel
Çizme onlardan, içindeki ayak bizden ne iyi
Körüz biz, uçuşlara açmışız toprağımızı
Ha düştü, ha düşecek çelik gagalardan
Mantar mantar açılan tohumlar sıcakta
Gözlerimizi bir pula satıp geçmişiz bir yana
Ölmesini bilenlere yüz çevirmemiz bundan
Körüz gözbebeklerimize mil çekilmiş, mil
Acımasız bir namlu şakağımızda soğuk
Tetikte kendi parmağımız yabancının değil…
(Rıfat Ilgaz - Güvercinim Uyur Mu?)