Ah Levin, eyni boşluğun içərisindəydik, bir birimizi tanımış olmalıyıq.
Hayatın bütün izleri sanki ona sarılmış şöyle diyordu: ” Hayır, bizi bırakıp gitmeyeceksin, başka birisi olmayacaksın: Kuşkularınla, kendinden sonsuz hoşnutsuzluğunla, sonuçsuz kalan kendini düzeltme denemelerinle, yaşadığın düşüşlerle ve senin için olanaksız, sana nasip olmayacak sonsuz bir mutluluk beklentisiyle “
Sayfa 124Kitabı okudu
·
28 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.