Yağmurlar yağdı ve hiç dinmedi
Her biri saydam çiçeklenen saçında
Yağmurlar daha çok pencereler içindi
Öksüzdüm gözyaşıydım dudağında
Bir sancıydım boğuk akşamlar gibi
Büyüdükçe büyüdü isli ve yalnız olmak
Kirazını soldurdu ağaçların
Nasıl devrildi taşlar üstümüze
Çoğalan nasıl boydan boya kuşkular
Kar dizboyu ölümü sokakların
·
90 views
yılın ilk kar taneleri düşerken yağmurlarla sevişerek‚ artık o çocuksu heyecanı duyumsamadığımı ayrımsıyorum bu yağış karşısında.
odamın perdeleri aralık bile değil‚ yalnız büsbütün bir sancı‚ dinişsiz bir ürperti sarsıyor uzuvlarımı.
yabancısı olduğum bu kentte‚ yitirilmiş tüm o heyecan tortularından bana kalanlarla‚
bu yıldırıcı ölüm günlerinde.
(19.11 - 03.19)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.