Yokuş
Etrafımda sadece Öldürülmek İsteyen Bir İnsan, Öldürmek İsteyen Bir İnsan, boş bir Tabut, açık bir Mezar ve bu dördünün istekleri var.
Öldürülmek İsteyen İnsan onu öldürecek olan kişinin duygularını, Öldürmek İsteyen İnsan ise öldürdükten sonra hangi duyguya sahip olacağını merak ediyordu. Tabut kullanılmak, Mezar da bir an önce kapanmak istiyordu. Bu dört istek birbirine ne yapacaklarını bilmeden bakıyor, öylece duruyordu. Bu duruşun bitmesi içinse ilk olarak Öldürmek İsteyen İnsan’ın harekete geçmesi gerekiyordu. Çünkü bütün bu istekler onun hamlesiyle başlayacaktı. Bu yüzden diğer üçü beklerken o, yanında duran cinayet fikriyle konuşuyordu.
Bu, yokuşa gelişigüzel bırakılmış bir cinayet fikriydi. Hiç kimsenin zihnine girmediği sürece ona dokunulmuyordu ve istediği insanla konuşmakta özgürdü. Bu sayede de bütün zamanını insanları ikna etmekle geçiriyordu. Lakin yokuşta başıboş dolaşan her fikir kısa sürede girecek bir zihin bulabilirken cinayet fikri zor kullanılan bir fikir olduğu için sürekli çaba harcamak zorunda kalıyordu. Üstelik hemen kullanılmak da önemli değildi. Önemli olan insanların zihninde kalmak eğer şanslıysa da işlevsel hâle gelmekti. Ama o bir zihne girince ya hemen atılıyor ya da hemen işlevsel hâle geliyordu. 
Yokuş
·
103 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.