·
Puan vermedi
SON ADA
Çok uzakta cennetasa bir ada vardı.
Sakinleri şen ve şakrak, ortadalardı.
Bir gün görmedikleri bir tekne yanaştı.
Sonra mütebessim halkı endişe sardı.
Geldi hilkat garibesi kastı kasıldı.
Düşman saklanıyor diye, evler basıldı.
Geçmişe sünger çekildi, gitti hafıza.
Yıllardır eş dost ahbaplar, düşman kesildi.
Azılı düşman yaptılar, masum martıyı.
Hesap kitap etmediler, eksi artıyı.
Dağdan gelen bağdakini, kovdu evinden.
Tüm dengeler alt üst oldu, bozdu tartıyı.
Tek adamın keyfi için, yıkıldı yuva.
Musibetler takip etti, ardı ardına.
Börtü böcek kuşlarıyla, tıpkı cennetti.
Yandı yakıldı kül oldu, yemyeşil ada.
Keşke yazarın sözüne, kulak vereydim.
Açaydım da kollarımı yapma diyeydim.
Neşe sevinç huzurumuz, gitmeseydi de,
Gerekirse tekme tokat, dipçik yiyeydim.
Küçük sakat bir oğlanı, gör de ibret al.
Nasıl kanatlanıp uçar, bak yumurtalar.
Kır esaret zincirini, sen de kanatlan.
Karı buzu erit artık, gelsin ilkbahar.
02.09.2020 Mutlu Kılıç 
Mutlu Kılıç 
Birikim 
Her Şeye Rağmen Mutluyum 
Her Güne Yeni Bir Şiir
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.