İKAZ VE İTİRAZ
"O kadim, gri kaya üstüne
Oturup ta öğlene kadar,
Böyle yalnız başına, William,
Düşlerle oyalanmanın ne anlamı var?
'Kitapların hani? -yoksa öksüz ve kör
Kalacak varlıklara sunulan o ışık?
Kalk. Kalk ve ölülerin çocuklarına
Üflediği ruhu yudumla artık.
Doğa Ana'na bakınıp duruyorsun.
Sanki seni boş yere, amaçsız yarattı,
Senden evvel kimseler yaşamadı sanki,
Sanki ilk sana can kattı."
Bir sabah Esthwait Gölünün kıyısında
Hayat şahaneyken, bilmem ki neden,
Dostum Matthew bunları dedi bana,
Ve onu şöyle cevapladım ben:
Görmemek elinde değil gözün,
Kulağa diyemeyiz 'duyma sen.'
Nerede olursa olsun duyumsar bedenlerimiz,
İster irademizle, ister ona rağmen.
'Zihnimize tesir eden Güçlerin
Varlığına da kuvvetle inanırım elbet,
Ve zihinlerimizi beslemeye yarar
Bilgece bir atalet.
Etrafımızı saran bunca şey
Konuşup duruyorken sürekli,
Sanır mısın ki, oturmakla bulunmaz,
Kalkıp aramak gerekli?
'-Öyleyse, neden, burada, yalnız,
Bir sohbet içindeyken ben,
Bu kadim, gri kayaya oturmuş,
Düşlerle oyalanıyorsun? diye sorma, lütfen.'
Sayfa 37Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.