Gene aynı kafa, gene aynı ilgi çekicilik, yeni olan hiçbir şey yok.
Bu hikaye senden uzun Osman'ı okurken delirmiş ve acayip beğenmiştim. Samimi üslubu, ilginç kafa yapısı, bu kafa yapısının tanıdıklığı beni Aylin Balboaya çok yakınlaştırmıştı. Belki bir gün uçarız'a başlarken de bu yüzden biraz heyecanlıydım ama heyecanlanmamak lazımmış. Bir kaç YouTube videosuna baktım kadını inceledim, o kadar zıttı ki kafamdaki kişiyle, geri kapattım videoyu. Ne demişler sevdiğin yazarları ve kişileri tanıma, asla kafandakine uymazlar, atalarımın gözünü seveyim.
Yeni olmayan, kendini tekrar eden, aynı üslubu ve kelimeleri kullanan, farklı olma cesaretini gösteremeyen şeyleri hiç sevmiyormuşum. O yüzden aynı yazardan çok kitap okuyamıyorum, hep aynılaşıyor ve ilk başta büyülendiğim o kelimelere cansız gözlerle bakakalıyorum.
Anlayacağınız tatsız bir durum.