Çünkü geçmiş her bir gün, musibet ise zahmeti
gitmiş, rahatı kalmış; elemi gitmiş, zevalindeki lezzet
kalmış; sıkıntısı geçmiş, sevabı kalmış. Bundan şekva
değil belki mütelezzizane şükretmek lâzım gelir. Onlara
küsmek değil, bilakis muhabbet etmek gerektir.