Kristiania’ya gelen genç idealist bir adam . Geçimini sağlamak için gazetelere yazı yazarken bir taraftan da kenti adımlamaktadır. Tüm bunları yaparken açlık artık ölümcül zirveye çoktan ulaşmıştır. Tangen boş midesi ve açlıktan vücuduna giren kramplar ile savaşırken bir taraftan da makalesini tamamlamaya çalışmaktadır. Açlık öylesine dayanılmaz bir hal almıştır ki bulduğu bir tahta parçasını kemirerek kramplarını bastırmaya çalışır. Okurken karakterin aşırı gururlu olduğunu düşündüm. Hem gururlu hem de yardımsever olmasının yanısıra bazen de çok pervasız geldi. Burada yazar açlığın iradeye olan etkisini anlatmaya çalışmış ve bence çokta güzel başarmış . Açlıktan kıvranan karakterimiz para bulduğunda pervasızca harcamış tüketemeyeceği şeyler almış sonra günün sonunda tekrar başa dönmüştür bunları okurken hem acıma hissi hemde kızgınlık duyguları muğlak bir hal alıyor kalbinizde . Hamsun fiziksel ve ruhsal çöküşün yanı sıra karakterin geçmişi ile ilgili hiç bir bilgi vermemiş ve diyalogsuz olarak karakterin iç sesi ile anlatmıştır ve buna rağmen gayet sürükleyici bir eser ortaya çıkartmış. Vee Ylajali! Tangen açlığını ve yalnızlığını hafifletmek, aklını yitirmemek için ylajali düşünür. Etkilendiği bir kadın karşısına çıktığında onu ylajali’nin yerine koyar ve hiç bir dilde bulunmayan herhangi bir anlam taşımayan kendi uydurduğu isim ile hitap eder. Ahenkli , titreşimli bir isim… Kitabın bu son kısmını da daha önce incelemesini yazdığım Clare Fuller’in “ Sonsuz Sayılı Günlerimiz” eseri ile benzettim . Peggy’nin dünya da yalnız kalışına karşı oluşturduğu savunma mekanizması ile Tangen’in açlık ve yalnızlık travmasına karşı oluşturduğu savunma Ylajali… Sence de aynı mı ? Sende oku ve yorumla

AçlıkKnut Hamsun · Can Yayınları · 202327,7bin okunma

·

54 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.