Yıllardır sokakların müdavimi olan Armand, hâlinden memnundur. Ailesi olmadığı için çalışmak zorunda değildir. Ailesi olmadığı için onlarla ilgili endişelenmek zorunda da değildir. Zorunlulukları olmadığı için kendini özgür hisseden Armand’un dertsiz tasasız hayatı bir gün kaldığı yere gelen davetsiz üç küçük çocukla değişir.
“Ufaklıklar bir kalbinin olduğunu anlar ve onu çalarlar diye ödü kopan” Armand en küçük duygusal anlarda “paltosunu kalbini saklamak istercesine göğsünün üzerine çeker.” Ancak elbette çocuklar ona büyükbaba dedikçe Armand, yakaladığı “aile” sıcaklığı ile güle oynaya sorumluluk alan biri olur.
Aile, akrabalık, yuva, sahip olmak, zenginlik, ön yargılar, aylaklık gibi kavramları sorgulatan bu kitabı 9 yaş üstü herkese öneririm.
