Öldükten sonra bile, yığmıyor yaşlı adam mezarının üstüne asmada büyüyen üzüm salkımlarını; böğürtlenler yığıyor, soluksuz bırakan yabanarmutları, yolcuların dudaklarını büzen, susuzluktan kurumuş boğazlarını. Kim ki geçer Hipponaks'ın mezarından, dua etsin, düzgün yatırılmış, uyuyor diye.
(Messeneli Alkaios, Antologia Palatina)
Ey yabancı, hemen sıvış, dizelerinden dolu yağan ürkünç mezarından Hipponaks'ın, taze külleri hâlâ sövüp sayan, boşaltsın diye nefretini Bopalos'a; olur a, uyandırırsın uyuyan yabanarısını o ki daha uyutamadı öfkesini Hades'te fırlatıp sözcüklerini dosdoğru hedefe aksak ölçüsüyle.
(Thessalonikili Philippos, Antologia Palatina)