Gönderi

Çocuklar gibi sevmekle suçlandım.. Katışıksız bir âşkla yani..
Bir zamanlar sevdiğim ve muhabbetimiz olan bir ablam, "Oo Gökhan Bey hiç utanmıyoruz da.." dedi.. Sevdiceğime sevgimi hiç saklamadığım için.. Ben de abla "sevgi saklanılacak birşey değil benim için, Allah, katında bir sıkıntı yoksa, bir sorun bir beis yoksa sorun yoktur benim için.." diyerek cevap verdim.. Evet sevmek günah mıdır? Özlemek günah mıdır? Bir insan iradesi dışındaki bir şeyle nasıl ve ne kadar suçlanabilir ki? Bir de sevgini kendin yaşa, kalbinde yaşa diyordu ağabeyim (sevdiceğimin ağabeyi) Günah saklanılır, güzel ve hak olan değil.. Evet bu dünyanın gerçekleri var ama bir de öbür dünyanın gerçekleri var.. Evet ben çok seviyorum, o sevmiyor hatta belkide nefret ediyor.. Bu onulmaz acı da harab ediyor, hayatımın her saniyesini, her nefesini.. Anlamını kaybediyorum herşeyin.. Çünkü herşeyi anlamlı kılan da, herşeyin anlamını yakıp yıkıp kül eden de Allah'ımın bana gönderdiği melekten başka birşey değil.. Kahrı da hoş, lütfu da.. Melek nihayetinde.. Ölüm meleğim de olsa değiştirmiyor çok sevdiğim ve çok sevildiği gerçeğini..
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.