#sepya Sepya Herkese Merhabalar... Sizlere harika bir kitap ile daha geldim... Önsöz kısmından önce yazarın kendini tanıttığı yerden kitabın beni yakaladı doğrudur. Zira yazar son cümlelerinde "Büyüyünce Umberto Eco olmak istiyor " cümlesini yazdırmış vay be dedim belli ki ben güzel bir kitap okuyacağım. Kitap kendini en başta belli etti ve hakkını da verdi. Bu kitap 2013 yılında filizlenmiş iyi ki de yazılmış. İlk kitap 2018 yılında çıkmış. İçerisinde 48 adet öykü yer alıyor. Ve her bir fotoğraf için 41 tasarımcı fotoğraflara bakıp öyküleri okuduktan sonra neler gördüklerini ise öykü sonunda fotoğraflara tekrar can vermiş ki bu detaya da ayrı bayıldım. Sahafların böyle sihirli bir havası olduğunu söylerler. Onca yaşanmışlıkları içinde barındıran bir yerdir. Kitaplar bir çok hayata misafir olup daha da değerlenmiş olur. İçerisinde kimi zaman bir mektup ,Çiçek, bilet ,fiş veya da fotoğraf unutulur. Kimi insan değer verdiklerini sığdırır kimisi de elinde kalmasın diye alelade arasına atıverir. İşte yazarımız da arasında unutulan fotoğraflardan yola çıkarak bu güzel kitabi bizlere sunmuş. Adeta fotoğrafları konuşturmuş. Buna hayran kalmamak elde değil. İnsan bakınca bu kimdir nedir nasıl biridir adı nedir diye düşünüp bakarken yazarımız farklı ve güzel bir yol ile onlara yeni bir hayat vermiş. Kimi zaman aile, arkadaş kimi zaman ayrılık, hüzün hemen hemen bütün duyguları karelerde harmanlanmış. Her bir fotoğraf karesine hikayenin başında ve sonunda yer vermiş. Önce orijinal hali siyah beyaz hikaye sonunda ise bor usta tarafından yeni haline yer verilmiş. Bu kitabı okumak aslında bir çok hayata ,yüze misafir olmak gibi hikayelerin başında bakıp, dalıp gidiyor insan. Sonra diyorsun ki bu resim neden kitap arasında kalmış? Ya çok seven biri her zaman göreceği kitap arasında taşımak için katmış ya da bir yer bulamamış öylesine arasına katmış ya da unutulup gitmiş bir hikayesi var ama atmaya kıyamamış işte öyle duygudan duyguya sürüklüyor sizi. Sonra da acaba ben ne derdim nasıl düşlerim ne yazardım diye deneme yapıyorsunuz ben yaptım. Ben hiç sahafa gitmedim oranın tozunu alamadım. Ama hep içimde uktedir gidip o yaşanmışlıkların içinde nefes almak. Ama inşallah bir gün giderim.

Sepyaİlkay Yıldız · Alfa Yayıncılık · 202349 okunma

·

47 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selda Baygu