Mevlana, sevgi ve kahrı şöyle niteler:
"Sevgi ve acıma, insanlık vasfıdır; hiddet ve şehvetse hayvanlık vasfı.
Sevgi, acıları tatlıya çeker, tatlılaştırır.
Çünkü sevgilerin aslı, doğru yola götürmedir.
Kahır ise, tatlıyı acılığa çeker.
Acı ile tatlı bir arada bulunur, bağdaşır mı?
Tortulu, bulanık sular sevgi ile arı ve duru bir hale gelir; dertler şifa bulur.
Sevgiden ölü dirilir, sevgiden padişahlar kul olur."
Sayfa 35Kitabı okudu
·
327 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.