Hiç odanıza çekilip uzun bir süre uyumayı istediğiniz oldu mu?
Ayıların ünlü kış uykusu gibi bir süreliğine dünyanın düzeninden uzaklaşıp rüya bile görmediğiniz güzel ve rahatlatan bir uyku çoğu zaman isteyebileceğimiz türden bir şeymiş gibi görünüyor. En azından düşüncede bunun harika olabileceği hissine kapılıyoruz.
Ama elbette bu yalnızca bir düşünceyken harika. Gerçekleşmesi için çaba gösterilmesi, bu uğurda ilaçlara başvurulması kesinlikle korkunç bir şey.
Dinlenme ve Rahatlama Yılım işte bu düşünceye sahip olan ve bu düşünceyi kuyruğundan yakalayıp gerçekleştiren bir kadın hakkında. İsmini bilmediğimiz, yalnız düşünceleri, elbette sağlıksız düşüncelerini okuyabildiğimiz bir kadın hakkında.
Ve okumak kesinlikle insanı tuhaf bir şov izliyormuşsunuz gibi hissettiriyor. Karakterin ne yapacağından emin değilsiniz, ne istediğinden emin değilsiniz, tüm bunların nasıl bir sonucu olduğundan emin değilsiniz. Uçurumun kenarında bir kadın dans ediyor ve siz de yalnızca düşecek mi yoksa atlayacak mı diye bakıyorsunuz. Bu açılardan kitabın dinamik bir ritmi olduğunu söyleyebilirim. Karakterin ne yapacağının kestirilemeyişi insanı kitaba bağlayan yegane etmen. Açıkçası bence başka da bir şey yok.
Yine okuması çok zevkli bir kitaptı. Sırça Fanus’u okurken hissettiğim o yoğun hisleri biraz daha az bir şekilde yeniden hissetmemi sağladığından biraz nostalji yapmama yardım etti.
Uykunun ne kadar büyük bir kaçış yolu olduğunu, sanatın ve toplumun, ailenin birey üzerindeki etkilerinin sarsıca olabileceğini düşünmemi sağladı. Bazen iyi bir hayatının bir kaç küçük kesik iplikle kargaşa yumağına dönüşebileceğini gösterdi. 
Dinlenme ve Rahatlama Yılım 
Ottessa Moshfegh
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.