O, sirli sözlər ki, gəlməyir dilə
Elə bil söyləyir bu axşam əllər.
Öz doğma istisi, hərarətilə
Dillənən barmaqlar,
Danışan əllər.
Gözlərdən süzülür Bir elə nur ki,
Dinir od ürəkdən alışan əllər.
Bəzən elə susur, Elə susur ki,
Kobud bir ovuca sıxışan əllər.
Titrəyir şam kimi İşıq saçdıqca,
Gözəlin özünə yaraşan əllər,
Pərişan telləri sığalladıqca
Özü də kədərli,
Pərişan əllər.
Qu tək yumşaqmıdır,
Süd tək ağmıdır?
Küsüşən barmaqlar, barışan əllər.
Mənə öz sirrini açacaqmıdır
Danışan barmaqlar,
Danışan əllər?