Marcel Proust zengin bir doktor ailenin hastalıklı bir çocuğu. Babası kendisi gibi doktor olmasını istese de Marcel hastalıktan çalışamıyor bile. Hem böyle bir gayesi de yok çünkü o yazar olmak istiyor. Babanın yolundan küçük kardeş ilerleyip doktor oluyor. Proust bir yazarın sadece bir eseri olabileceğini (en iyi) savunuyor. Kendi yazma deneyimini de buna göre yapıyor. Öncesinde dergi, gazetelerde yazıyor sonra ilk kitabı olan Hazlar ve Günler'i yayınlıyor. Bu sırada da bir roman üzerinde çalışıyor kendisi. Hazlar ve Günler beklediği ilgiyi almayınca romanını da yarım bırakıyor (bu roman o öldükten sonra kardeşi tarafından basılıyor). Sonrasında Swann'ların Taradında'yla beraber Kayıp Zamanın İzinde serisini yazmaya başlıyor. 7 kitaplık bu eserin sonu, kitabı yazmaya başladığı an belli zaten. Proust her şeyi en ince ayrıntısına kadar yazan bir yazar ve bu yüzden asıl anlatılacak konuya gelmek sayfalarını alıyor ve yayıncılar da sıkılıp reddediyorlar. Nereden bilecekler ki sonradan pişman olacaklarını? Onlarca ret yedikten sonra kendi parasıyla bastırıyor kitaplarını Proust. O ölene kadar da pek ilgi görmüyor. Proust'un hayattaki en büyük korkusu kitabını bitiremeden ölmesidir ve kitabı tamamladıktan kısa bir süre sonra vefat eder. Ne yazık ki o hayattayken serinin sadece 3 kitabı yayınlamıştır, geri kalanını kardeşi bastırır. Kitabın sonlarında yazarın James Joyce'la aralarının uyuşmadığından söz eder. Bir arkadaşları sanatçıları bir araya getirir. Sosyalliği sevmeyen Proust arkadaşını kırmamak için gelmiştir. İlerleyen zamanlarda alkollü bir şekilde gelen Joyce Proust'un onun kitabını okumadığını öğrenince çok içerlenir ve gün sonuna kadar bu devam eder. En sondaysa Virginia Woolf'un Proust hayranlığından bahsedilir. Woolf Proust'un kalemini o kadar severmiş ki eline aldığı her kitapta Proust gibisini bulamayacağının bilincinde bir hayal kırıklığı yaşarmış. Yazılanın tamamını anlattım neredeyse ama ben yine de okumanızı öneririm. Destek yayınları yine güzel iş çıkarmış . Bu arada benim Kafka sevgimi bilirsiniz ve Proust'la Kafka'yı birbirlerine çok benzettiim. Yakın zamanda seriye de başlarım.

Marcel Proust - Akıp Gider, Uzun Sürmez Mutluluğu KötülerinErcan Yılmaz · Destek Yayınları · 097 okunma

·

123 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Azra