Bersiva Kund û Tîtî / Seyda Ronahî
Rojekê teyr û tûr
Li hevdu kom bûn
Ji kund re gotin
Ê dilê xwe sotin
Kund got;
Gotina we re sipas
Warê min tim xirabe
Ev nav ji min re miraz. . .
Pêşda hat qertel
Giya nêrî pel pel. . .
Got; çima çavên te wir zer in
Kund got; Dûr bisekine gişt nezer in...
Baz, gav avêt hate pêş
Got; çiye te em kirin gêj
Bibêje çima serê te gir e
Kund got; aqilê min pirr e
Şalûrê jî hat pirsî
Kund hinekî gurizî
Got; nukilê min çûk e
Dixwaze mîna te bûk e
Kete nav peyvê Titî
Got; bes bipeyvin êdî
Rêwiyek li rê ye
Bi ser we de têye
Teyr û tûr giş firriyan
Li hatina rêwî tirsiyan
Titi got; tu ji bivire
Hîn ku ranehêliye kevire
Kund go; ji min re ne derd û xem e
Ez tim li devê riya me
Ez bifîrim ji we re ne oxir e
Xilaskirina canê we zor e
Rêwî di dest de kevir
Nêzikî li titî kir
Kevir avête titî
Firiya go tîtî titî.
Kevir avête titî
Firiya go titi titî.
··
311 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.