… hayatın eski bir hortumla ıslatılmış serinliğinde tuz ile can eriği yedikten sonra sevişerek uyuyakalmanın insanca namuslu dinginliğini seviyordu. Canım, rahmetli de insandı. Hep viyolonsel -çello muydu yoksa?- çalmak isterdi.
Sayfa 252Kitabı okudu
·
125 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.