Gönderi
Murabiye midir, kurabiye midir ne karın ağrısıysa..
Yazar ın kaleminin, tarzının, batılılaşmayı tersinden anlayanları ele alış biçiminin hastasıyım. Nükteli sözlerin, şive komedisinin, yanlış anlaşılma sonucu komik hale gelen diyalogların ustası hiç şüphesiz Hüseyin Rahmi. Eğer bir kitap yazacak olsaydım (inş olur amin) kesinlikle yazarın tarzını benimserdim.
Romanda kendi ülkesinde fahişelik yaparak geçinen bir Fransız kadınının (Anjel) İstanbul’a gelerek zengin ailenin yalısında mürebbiyelik yapması anlatılıyor.
Annesi de fahişelikle geçiniyorken,böyle bir hayatın ortasına doğuyor Anjel..
“Anjel, doğduklarında nüfus defterine yalnız annelerinin ismiyle kaydolunan gayrimeşru çocuklardandı.” (Sayfa:5)
Kendisi de bu şekilde para kazanırken, gebe kalıyor. Doğan çocuğunu müşterilerinden en zengin ve reddedemeyecek durumda olan adama götürüyor ve bakımını karşılayacak kadar para koparmayı başarıyor. Ancak çocuğunu ananesine bırakarak, yeni sevgilisiyle İstanbul’a geliyor. Yine rahat duramayan ve adeta fahişeliği bir yaşam tarzı olarak benimseyen Anjel, burada da sevgilisini aldatarak terkediliyor. Bir tek bavulu ile İstanbul’da kalakaldığı için kendine yeni bir kimlik takarak varlıklı bir ailenin yalısına “mürebbiye” olarak giriyor. Ne oluyorsa ondan sonra yalı fıkır fıkır kaynamaya başlıyor.. "Murabiye midir, kurabiye midir, matmazel midir, müptezel midir, ne karın ağrısıysa işte o karının yüzünden oluyor her şey"..:) (Sayfa:67)
Yalının sahibi Dehri Efendi’nin küçük çocuklarına dadılık eden Anjel, yalıda kaç erkek varsa, yaşlı genç, çirkin güzel demeden hepsini ayartıyor. Efendinin ergen oğlu Şemi, damadı Sadri ve kardeşi Amca Bey. Bu şehvet kurbanlarına ayrı ayrı mavi boncuk dağıtıp her gece birini odasına davet ederek eski alışkanlıklarına devam ediyor. Evin kahya kadını Eda bu işi fark edip efendisine her şeyi anlatıyor ama doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar hesabıyla evden atılıyor. Şemi’nin deli akan kanı ve masum sevdasının karşılığı olarak gördüğü ihaneti onun intikam duygusunu kabartıyor. Bir gece eline aldığı hançerle hain kadını ve aşığını öldürmek üzere odasına dalıyor.. Fakat o da ne?!… :)
Her karakterin kendine ait özelliklerinin ve doğal hallerinin betimlemesi o kadar iyi ki, gözünüzde canlandırmak hiç de zor olmuyor.
Yazarın bu romanı yine batıyı bu kadar yücelterek, ona benzeme gayesiyle kendini rezil eden, rezil olan insanlarımıza açıkça bir yergidir. Ahlaksızlığı bile göremeyen ve buna kapılıp giden bu Frenk düşkünlüğü, yalı sakinlerinin haline katıla katıla güldürüyor bizi. Aslında hikaye çok acıklı ancak okuyucu yazarın usta kaleminden dolayı gülmekten buna üzülecek zaman bulamıyor. ‘Trajikomik’ tam da bu kitaptır.
Tavsiye ediyorum.
Keyifli okumalar.
·
379 views
Yolculuğum sırasında bans eşlik eden bir adet inceleme, eline sağlık Rukiye 🙆🏻♀️🫶🏻
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.