Sahip olma yöneliminin belirlediği sevgi, canlandırıcı özelliğini kaybeder. Sevdiğine sahip olma ve onu kontrol etme eğilimine dönüşür.
Sevmek karşıdakinin varlığına saygı değil ona tahakküm etmektir. 'Ya benimsin ya kara toprağın' anlayışı bu tür bir sevginin yansımasıdır.