Gönderi

Akıp gidilen…
Şimdi: zaman ve yasa, birbirinden doğma, birbirini yıkan ve hep yeniden doğuran, birbirini yansıtan ve ancak böylece görünür olan, imgelerden ve karşı-imgelerden oluşma bir zincir, zamanı ve zamandaki ilk-imgeyi saran, ikisini de asla bütünüyle kapsayamayan ama yine de, gittikçe daha çok sonsuzluğa dönüşen, ta ki ortak ezgilerin son yankısında, ta ki son bir simgenin kucağında, ölümün simgeleri ve ezgileri hayatınkilerle birleşene kadar; ruhun imge gerçekliğidir böylesi, yuvasıdır, sonsuz bir şimdi zaman’dır, ve bu yüzden ruhun içinde gerçekleşen yasadır, onun gerekliliğidir.
Sayfa 121Kitabı okudu
·
26 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.