Kenan Kara: "Namludaki Sıcaklık": Namludaki Sıcaklık Her gece gibi Zamanın katılaştığını hissetti Yolunu kaybeden göçmen kuşlar Garip bir şekil çizdi Sinesini rüzgara verdi Sesini gürültülü bir şelalenin sesine Yarı uyanık yarı baygın bir halde Bir ardıcın gölgesine uzandı Bir eksik rüya gördü Bir saka kuşu öttü önce Nil’in dibinden bir inci çıkarttı Sonra doru bir atla bir güzel geçti önünden...

Her gece gibi Zamanın katılaştığını hissetti Yolunu kaybeden göçmen kuşlar Garip bir şekil çizdi Sinesini rüzgara verdi Sesini gürültülü bir şelalenin sesine Yarı uyanık yarı baygın bir halde Bir ardıcın gölgesine uzandı Bir eksik rüya gördü Bir saka kuşu öttü önce Nil’in dibinden bir inci çıkarttı Sonra doru bir atla bir güzel geçti önünden Bakışları zorla koptu birbirinden Selleri denize ulaşan bir ova gördü sağ tarafında Güzel günlerin bitişini haber veren Geniş kanatlı bir kuşun Mavzerle vuruluşunu gördü Çırpınan bir can vardı Ellerinde kan İçinde kandan bir ırmak Tırnaklarına kan doldu sonra Gözlerine toprak, kazdıkça Bir sevda daha düştü ayaklar altına En seçkin sesinden Güzel bir türkü dinleyemeden Bir soğuk yabancı el Bir kısacık namlu yetmişti Demiri hala sıcak Kokusu hala barut Rüzgar çarpan sinesi titredi Soğuk ve perişan hali Titreyen sesi Kararan kalbi Yürekli ağaçları üzdü Bir çiçekli dal düştü sol omzuna Eğildi demir toprağın içinde Eğildi bulut gökyüzünde Sustu herşey 14/10/17

Liman YayıneviKitabı okudu

Gülcihan'a Dönüş Kenan Kara

181 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kenan Kara