Sevgilim,
Sen simdi son imparatorluğun kalbindesindir..
Yüzyılda bir açan bir gul olursun ömrüme..
Her bir yaprağın yeni bir yil olarak doğar kalbime..
Oylece tutunabilirim biraz daha sevgine..
DEĞİŞEN BEN DEĞİLİM
Şimdi hangi ülkedeyiz
Dizlerine uzandığımda sıla ne yönde kalır
Nerende saklarsın güneyli ılık esen meltem rüzgarlarını
Ellerinden ne kadar uzaklaşırsam
Geceye dönüşür gülüşlerim
Bilmiyorum, ne garip
Dönemez yediverenler tek bir güle
Yekpare kayadan zemin
Çekilir ayaklarımın altından
Sen hala mutlu gibisin
Candır bu bastığın toprak kurban, can
Kandır bu çiçeklere verdiğin, kan
Son
Beyaz çiçekler getirmedim bugün
Kara haberler kapladı derunumu
Gözlerin dönmedi uzaklardan
Canım çekiliyordu damarlarımdan
Sen başka bir muhitteydin, bilmedin
İyi çocuklar gittiler
Kuşlar da gitti
Her adımda çoğalan beton kayalıklar
Avucunda iri bir gül taşıyan o adamı
Alıp yerlere serdi
Cebinde tek bir mektup, tek bir gül vardı
Şiirleri ve hayalleri unut
Kapalı zarfları ve söylenmemiş sözleri unut
Yalnızca “Gelme”
Bir kitaba sığmayan sözleri
Bir sözcüğe doldu böylece
Kuşlarla birlikte uçup gitti
Minicik mektup sessizce
Ne demiş şair; "Nasıl ki Dilaver Cebeci'nin Sitare'si, Sezai Karakoç'un Mona Roza'sı, Nurullah Genç'in Rüveyda'sı varsa, benim de şiirlerimde bir ideali anlatan karakterim olsun istedim, ben ona 'Gülcihan' dedim."
Gülcihan ile tanışıp şairin ince ruhunu keşfedelim!!
Kenan Kara Tek solukta okuyabileceğiniz, ağır bir anlatımı olmayan ve oldukça keyifli ilerleyen bir kitap. İçindeki şiirler, duyguları oldukça iyi yansıtmakta ve derinden hissedebiliyorsunuz. Okuyun.