P. D. James
1992 yılında İngiliz yazar Phyllis Dorothy James White tarafından yazılan, orijinal ismi "Children of Men" olan bu kitap, bilim kurgu ve distopya türlerinde yer edinip, post apokaliptik bir dünyada geçiyor. P. D. James çoğunlukla polisiye yazan bir isim. Hatta polisiye dışında yazdığı bir tek bu kitap var diye biliyorum. Agatha Christie sonrası İngiltere'de, Ruth Rendell ile birlikte polisiyenin kraliçeleri olarak görülüyorlarmış. Ruth Rendell okudum daha önce ancak P. D. James okumamıştım hiç.
Kitapta mekan İngiltere. Zaman ise 2021. 1995 yılına çok atıf yapılıyor başlarda. Dünyada bir daha bebek doğmamaya başlıyor. 1995 yılında doğanlar, dünyada doğan son insanlar. 96, 97, 98... Kimse doğmuyor ve aradan 25 yıl geçiyor. Var olan insanlar yaşlanıyor. Nüfus azalıyor. Genç kalmıyor etrafta. Bir değişim yaşanmış günlük yaşamda ve yaşanıyor. Mesela çocuk parkları sökülmüş. Karakterimiz Theo Faron. Tarihçi. Çok bir vasfı olmayan biri. Bir gün Julian isimli bir kadınla tanışır. Bir gruba ait olan Julian ve grubunun amaçları, siyasi otorite üzerinde bazı değişiklikler yapmak istemeleridir.
Çoğu distopyada olduğu gibi bu distopyada da baskıcı bir siyasi otorite var. Bu kişi Theo ile akraba. Beraber büyümüşler falan. P. D. James burada çizdiği bu siyasi otorite üzerinden kendi döneminin siyasi otoritesini eleştiriyor muhtemelen. Bu kısımlar sıkıcı. Kitabın başlarında da Theo uzun uzun kendi ailesinden, hayatından vs bahsediyor ancak bu kısımlar da çok sıkıcı, hikayeye bir katkısı yok. Kitabın yarısı hiçbir şey olmadan geçiyor.
Fikir çok güzel ancak anlatımı beğenmedim. Bir şeyler eksik gibi. Güzel sorgulamalar var. Bir daha yeni bir insan doğmazsa ne olur? Yaşantımız ne yönde olur? Tüm ileriye dönük umutlarımız, yaşantılarımız arkadan yeni nesiller geliyor diye midir? İnsan ırkının sonlanıyor olması dünyanın da mı sonudur? Vs. vs.
2006 yılında Alfonso Cuaron tarafından çekilmiş bir sinema filmi de mevcut. Güzel bir bilim kurgu filmdir.
