Okumaya başlayıp sıkıldığım kitaplardan zannettim başta. Ki, sıkıcı bölümler hayli fazlaydı. Çevreme de kötü anlatmış olabilirim, bu kitabı. Günlerdir bölüm bölüm okuyorum. Neredeyse elimde sürünüyordu. Üstüne başka kitaplar okudum, hatta kitabı yarım bırakmayı düşündüm. Bir ara sadece sonunu mu okusam? Diye düşünmedim değil. Bir arkadaşımın gazıyla aldım elime, bitirmeden bırakmayacağım dedim. Ki zulümdü! Önyargılarımla bir, of puflar eşliğinde oturup, uzanıp, ayağa kalkıp bitsin diye bir mücadeleye girmiştim. Zamanım çalınıyormuş hissiyle boğuşurken "Bir tek kelime!" zihnime adeta bir kurşun gibi çarptı. (İpucu olmaması için o kelimeyi yazamıyorum.) Tek bir sözcük! Tüm ruh halim bir anda degişiverdi. Avına kenetlenmiş bir kurt gibi sayfaya takılı kaldı gözlerim. Zihnimden vurulmuşa döndüm. Belki de bu, önyargılarımı dizginlemem üzerine bir dersti bana. Dereyi görmeden paçayı sıvamamak gerekiyormuş, bir kez daha anladım. Hislerim dışında, kitabın dili, estetik değeri tartışılır. Bunlara değinmek istemiyorum. Kıymetli olan mesajıydı. Başkalarını mutlu etmeye çalışmaktan vazgeçip kendimize yönelmemiz gerekmiyor mu? Seçimlerimizin sonsuz olasılıkları var. Ve anlamak gerekmiyor..! Sadece yaşamak! Gerekli olan yaşayıp geçmek. Artıları ile eksileri ile bize verilen bir yaşam var. Sonuna kadar Yasamak gerekiyor. Sahip olamadıklarımıza odaklanmak yerine, var olanla hatta aldığımız bir nefesle yaşamdan tat alabiliriz. Neden olmasın!!! Keyifli okumalar.

Gece Yarısı KütüphanesiMatt Haig · Domingo Yayınevi · 202155,8bin okunma

·

83 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İsa Sunak