Acaba yazarı ömrümden çaldığı zaman sebebiyle dava etsem kazanır mıyım? Sakince spoiler vere vere anlatayım size bu klavye ishalini. Açelya diye cici bir kız var. Çok cici ama. Öyle böyle cici değil. O kadar cici ki osursa gökkuşağı çıkartır. Seviye o noktada. Neyse bunun annesi onu doğururken mortingen şekerim. Babasını da amcası miras yüzünden gebertiyor. Buram buram Anadolu kokarak dalıyoruz bu ergen kızın dünyasına anlayacağınız. Ve çok lazımmış gibi babasının kankitosu Yağız başkan Açelya'ya bakmak için yanına alıyor. Evet çok saçma evet biliyorum devam edelim... Yağız başkanın iki oğlu var Açelya bu çocuklarla birlikte yetişiyor. Yes baby. Bacı Gardaş Mood. Sonra Yağız başkan diyor ki "bu kadar sene besledik büyüttük meyvesini de anca biz yeriz" ve hooop büyük oğlu ile Açelyayı kertiyor! Beşikte olmadıkları için beşik kertmesi olamıyor tabi. Çocuk kertmesi oluyor bu. Diyor ki ikiniz de bok gibi iki ergene dönüştüğünüz zaman evlenirsiniz birbirinizin hayatının içine eden iki asalağa dönüşürsünüz. Tabi burada olmazsa olmaz bir şey oluyor ve Baran yurtdışına okumaya gönderiliyor. Yahu dayı hem evleneceksiniz diyorsun hem elemanı yurtdışına yolluyorsun mal mısın? Dangoz musun? Bu ne biçim mantık. E tabi olan da oluyor Baran da koluna takmış bir hatun öyle dönüyor... ya bu klişe yumağından televizyonlarda yeteri kadar var ve ben izlememek için televizyon bile açmazken evde bu nedir ya. Kaçtığım tiksinçlikler kitap olarak geliyor önüme kusacağım artık. Her şeyiyle "al beni atv dizisi yap" diye ciyak ciyak ağlayan iğrenç bir kitap yahu. Bu türün meraklılarının soyu tükensin de kurtulalım be. Cidden artık yeto ya... yeto... yetti.!!!

Şimdi Işıkları SöndürmeliSümeyye Koç · İndigo · 2023138 okunma

·

1 artı 1'leme

·

826 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.