Gönlümün yükü ile boğulduğum vakitler yakın dostumun " gel, bir kitapla elinden tutacağım bana dua edeceksin. " demesi üzerine okumam için emanet ettiği kitaptır. Bitirmem 3 günümü aldı, yalnızca kitabın içinde yaşama fikri vardı aklımda. İliklerime kadar tevekkül edip Allah'a bırakmanın önemini bazen göğsümü delerek gözüme sokmuştur kendileri. Bu süreç üzerine ben sayısızca sar başa tekrar okudum elbet. Kendisi ruhumun nefes almasına attığım adımın ilk yolculuğudur, ne vakit daralsam elim istemsizce onu tutmak ister. Ez cümle, okuyun yavrum okuyun. :)
