Bir hareketiyle dünyadaki sarayları birbirine katan,kurduğu oyunlarla tuzakları tersine çeviren Sultan,vefa ve sadakat fukarası akılsızların kurdukları tuzaklara ve oyunlara direnemiyordu artık.Denileni yapmak zorundaydı.
Sayfa 171 - Timaş yayınlarıKitabı okuyor
"Hakkını helal et dostum," deyişi bir kıvılcım gibi bütün varlığımın alev almasına sebep olmuştu.Derinden titemeye basladım.Boğazıma dayanmış kör bir bıçakla başım kesiliyordu adeta.
Sayfa 171 - Timaş yayınlarıKitabı okuyor
Bazı ayrılıklar vardır ki ölümden beterdir.
Tükenir insan.
Sevdiğinin başına gelecek şeyler ürkütür onu en çok.
Ayrılık gönüllerde hep bir yara ve sızı.
Kader,der insan,kader.
Sevdiğinden hiç ayrılmasa insan.
Sonsuza dek ve muhabbetle baksa.
Kartal bakışlı gözlerden çakan ışık aydınlatsa sonsuza dek.
Geleceğe yürüse Payitah'ın kadim varlığı.
Düş değil gercek olan bu direnç.
Ne çetin bir savaş.
Ne az biliyor insan.
Ne büyük ne güçlü bir iman,
Bütün varlığın ile seni sarıp sarmalayan.
Allah'a sunacağım.
Susmayacağım mizanda ,
Ben diyeceğim,
Ben şahidim.
Ben bilirim.
Hem de en iyi bilenim.Allah'ım!
Her nefesinde seni Allah bilerek yaşadı.
Sayfa 171 - Timaş yayınlarıKitabı okuyor
Kalbimin güm güm atan sesi eklendi kelebeğin kanat seslerine.
Sayfa 170 - Timaş yayınlarıKitabı okuyor
Bazen rüyalar da acı verir ve kabus görmeyi dilersin.
Bir annenin, diye düşündü, kendi çocuğuna sevgi duyamayacağından korkması, korkunç bir şey.
Sayfa 254Kitabı okuyor
Senin gibi ben de insanı tapınaktan tapınağa yönlendirdim ve görmediği şeylere karşı duyduğu dilsiz korkusunu, göremediği, bilemediği bizlere karşı duyacağı ürkek bir inanca dönüştürdüm.
Saklandığı yerden çiçeği çıkarıp kendi hayatını kurması için ona güç vermek sonra fırtına sık ormanda kahkahalar atarken onu dalından koparmak.
İnsanı acıyla mumyalanan, arzu ile yücelen, özlemle çoğalan ve ilk sarılışla birlikte solup giden sevgiyle donatmak.
Ve şimdi uysal bir kedi gibi sokuluyorsun
gergefini sessizce işleyen gecenin koynuna
Usulca okşuyorsun yalnızlığını
usulca ve sessizce yaşamak diyorsun buna
oysa hayat
açılmamış bir yumak gibi duruyor ellerinde
Ah yalnız kuş
belli ki sen hiç bilemeyeceksin uçmayı...
Acı bir damla gözyaşı olmuşsun
kimi iklimlerde
Kimi yerde masallara girmişsin
Geceler kadar gizli anlamlara
öpüşler gibi sinmişsin