Saklayasım var..
Seni alıp gökyüzüne saklayasım var. Belki bulutların üstüne koyarım belki de yıldızların arasına... Gerçi duymuşsundur, son zamanlarda yıldızları çalanlar varmış. Yok yok, vazgeçtim herkesin olan gökyüzüne benim olanı saklayamam; gören olur istemem.
Belki o seslenişlerin geldiği ağacın altındaki yapraklara saklarım. Hem ağacından hüzünle ayrılan yapraklara iyi gelirsin... Yok yok, vazgeçtim yine; ya rüzgar o yaprakları uçurursa?
Ben en iyisi seni kendime saklayayım. Kimsecikler bilmesin, çalamasın veya uçurmaya çalışmasın. Belki yanına birkaç satır yazar bırakırım, okursun... Bir de kalem bırakırım, belki sen de o satırlara seslenmek istersin...
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.