Açım. Söyleyen benim: açım, ama duyulan ben değilim. Sözümün bu iki anı arasında ortadan kayboldum. Bunu söze döker dökmez, benden geriye sadece aç olan adam kaldı ve bu adam herkese aittir, çünkü sözcükler herkese aittir. Ben artık sadece söylemimim, o andaki tanımımım, fiili belirlenimimim. Bunlarla beraber, anonimin düzenine girdim; yani evrenselin yoluna.
Sayfa 82Kitabı okudu
·
42 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.