Köy Enstitülülü Gencin Kaleminden
"Kendi yetiştirdiği ağacın dibinde dalmış, romanını okuyordu. Fakat ne yazık ki, güneş artık ışıklarını ondan esirgiyor. Ancak karanlıkta gözlerin süzdüğü satırlar birer çizgi halini alıyorlar. İstemeyerek kitabı kapıyor. Tam o sırada tepesinden akan bir ışık huzmesi etrafını aydınlatıyor. Hah, şimdi güneşe uğurlar olsun. Kıskanç ışı ışığını esirgesin varsın, insan zekası ondan daha üstündür , işte kendi emekleriyle yaratılmış elektriğin helal ışınları! Yine romana devam edebilirsin. Ey güneş, sen batarken biz dostlarını unutuyorsun. Fakat biz hiç de ümitsiz değiliz. Işıkların senin olsun. Dön de bak bir defa! İşte fikir ve bilek kuvvetimizle meydana gelmiş medeniyet ışıkları... Onu da bizden alamazsın ya, o ışıklar bizim en tabii hakkımızdır. "
Sayfa 341
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.