Yokuş
Çıplak İnsan, özneleşmenin verdiği güvenle sağ kulağına sürekli bir şeyler fısıldıyor; bir yandan da göz ucuyla üzerine doğru gelen duvarı izliyordu. Duvarsa her şeyden habersiz içgüdüsüyle ilerlemekten başka bir şey yapmıyordu. Ancak insana üç adım kala ve hiç beklemediği bir anda en pürüzlü yerine öyle ateşli bir öpücük aldı ki olduğu yerde çakılıp kaldı. 
Yokuş
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.