Sonra bir bakarsın buluştuğumuza ağlarız biraz
Sevinçten dolar gözlerimiz
Yanaklarımız hayadan kızarır da
En çok biz severiz bizi
Kavuşuruz bir pencere gölgesinde
Mutfağın dumanlı kokusunda
Sonra kahve eşliğinde gülümser
Olmadığımız anları tekrar yaşarız
Beraberce büyür
Öyle veda ederiz dünyaya
Ne kadar sevsek de yetmez bize
Nasıl ki şimdi özlemin diğer adı sensen
Hep ruhumu tamalayan da sen olacaksın
Sensin işte
Şiirlerin en zarifi
Minik evimsin..🧡